وقتی سوار قطار می شیم، تا رسیدن به مقصد بدون اینکه اختیاری در تنظیم سرعت یا تغییر مسیر داشته باشیم، در حرکتیم و با سرعت پیش می رویم.
تنها اختیاری که داریم انتخاب مقصد است.
آیا به خاطر راحتی قطار و داشتن امکانات بیشتر، قید مقصد مورد نظر رو می زنیم و مقصد نامعلومی رو در پیش می گیریم؟
زندگی در این دنیا هم دقیقا مثل قطاریست، که هر روز نزدیک تر به ملاقات پروردگار می شود؛ بدون اختیاری برای جلوگیری از آن.
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ1
ما اختیار انتخاب نوع ملاقات رو داریم.
ملاقاتی که می تونه آسایش2 رو برامون به ارمغان بیاره یا عذابی الیم3.
انتخاب کنیم از مومنین باشیم یا از مکذبین
منابع:
درباره این سایت